And trouble deaf heaven with my bootless cries

Toen ik terugreed van de garage naar huis, was het vet kikke geblazen op The Pecan Tree van puikplaat Sunbather van Deafheaven. Luister es mee. Ik zeg erbij: de eerste vier minuten zullen niet iedereen als muziek in de oren klinken, desondanks doorluisteren, na vier minuten breekt de zon door, en na acht minuten breekt het onweer los – maar zo weldadig..! Kort samengevat: vier minuten hel, vier minuten purgatorium, vier minuten hemel. Wat kan ik het toch mooi zeggen hè? En dan heb ik er niet eens voor doorgeleerd..! Maar let ook op het wegsterven van die muziek… van een verrukkelijke melancholie..! En dat alles zonder medewerking van Satan, want de black metal van Deafheaven is zeg maar a-diabolisch. Geen corpsepaint, geen omgekeerde crucifixen, geen gauntlets – best verfrissend!