zaterdag 27 juni 2009

Is there a heaven?

Ja beste mensen ik ben natuurlijk een grote grappenmaker en ook in Zuid Frankrijk heb ik mij van mijn lolligste kant laten zien, getuige ook het hier volgende situatieschetsje:

-Bonsoir!
-Bonsoir monsieur.
-Avez-vous une table pour moi?
-Oui, bien sûr. Vous êtes tout seul?
-Oui, avec mes amies.

Wie avek mezamie …Is het niet om je te bescheuren?

Anyway, ander ding dat ik me afvraag is waar en wanneer de notie van een leven in een hiernamaals eigenlijk gestalte kreeg en in hoeverre die notie is terug te voeren op de bijbel? Vindplaatsen graag.

Tot slot een masturbatietip. Doe het langzaam. Niet harder en sneller gaan trekken naarmate het genot aanzwelt, maar hetzelfde tempo blijven hanteren. Ook niet je hele hand om je pik – alleen duim en wijsvinger. En met die ring van duim en ringvinger langzaam op en over je eikelrand gaan terwijl je naar een geil plaatje kijkt. Geen bewegende beelden, dat leidt af. Een paginagrote foto van een jongedame met haar benen open, vagina nat, en onder haar vagina tussen haar billen, haar anus, of slechts de suggestie van haar anus. Remember, niet harder gaan trekken als je bijna klaarkomt; hetzelfde tempo blijven hanteren tot aan het eind. Het orgasme zal je overweldigen en je zult het voelen tot in je tepels.

zaterdag 20 juni 2009

Antichrist

Wat een nare en toch ook mooie film van Lars von Trier. Iets meer porno en iets minder geweld had voor mij wel gemogen though. Nee, dan dat dienstertje hier dat over het terras van Il Ristorante paradeert. Benen iets te kort en iets te dik voor het mooie, maar wel lekker strak en diepgebruind. Juffie zou zo in spreidstand op mijn neusje mogen neerdalen, haar kanten onderrokje opgeschort, of op mijn grote neus waarmee ik niet ruiken kan maar wel spuiten. Maar dan liever geen bloed getverdemme zoals daarnet opwelde uit dat pikkie van William Dafoe zijn stand in. Bovendien liever mijn gebruinde dikke dienstertje dan die broodmagere dochter van Gainsbourg - ofschoon het daarop ook best lukken zou, mits geen schaar of enig ander scherp gereedschap binnen haar handbereik – met haar dunne benen en platte billen. Ze vertoont wel enige gelijkenis met Patti Smith in haar jonge jaren. Charlotte Gainsbourg, niet het dienstertje. Het dienstertje heeft de features van een Romeinse en duwt een pizza magherita onder mijn neus. “Bon appetit, monsieur.”

In de TGV

Zit in TGV naar Mompel J. Daarnet, station Paris Charles de Gaulle, stapte een erg magere man op, eind vijftig, zuchtend onder de last van zijn bagage. Niet vertrouwd, vermoed ik, met het gegeven van gereserveerde plaatsen in de TGV loopt hij door de volle coupé, mopperend: Pas de place pour moi. Vijf minuten later hoor ik hem opnieuw. Linksachter mij zit een mevrouw van middelbare leeftijd met twee kuttenlikkertjes. “Deux chiens!” verzucht de man, “et pas de place pour moi! » Hij maakt aanstalten om te gaan zitten. De dame met de hondjes zegt dat dat niet gaat. De man druipt af en wordt bij de bagagerekken opgevangen door een conducteur die hem zijn treinkaartje vraagt en ‘m vervolgens naar zijn plaats begeleidt.

zaterdag 13 juni 2009

Crisisteevee

Van Zon op Zaterdag. Moest er enorm van schijten. Wat een gezapige en zelfgenoegzame Vara-inteelt-ongein. Erik van Muiswinkel met een fout pak aan en zijn kop in de Janmaatstand en hup daar gaan we. Grappen maken maar jongens, ze kunnen niet flauw genoeg zijn. Nota bene Pierre Bokma die met een mal kunstgebit in als graaiende bankdirecteur de borrelnootjes van de tafel grist en in zijn binnenzakken laat verdwijnen. How low can you go? Dat hij zich voor zoiets leent… Een snabbeltje voor een inbouwkeuken zeker. Een parodietje op kookteevee, nog wat bloedeloze satire, reportagetje, efkes een liedje met een ingehuurde rapper en al die grappige Vara-jongens en –meisjes hebben weer de revue gepasseerd. Even flauw en voorspelbaar als met Henk Spijkerman indertijd. En met recht crisisteevee.

donderdag 11 juni 2009

Zwaar leven

Niet voor het eerst zie ik hem lopen op het parkeerterrein van de bouwmarkt. De man heeft haar tot op zijn schouders en is van boven kalend. Baard van een dag of drie, afhangende broek, slippers aan de voeten. Vrijgezel, definitely. Geen echtgenote en ook geen moeder meer om hem naar de kapper te sturen. Hij loopt tegen de zestig en de hoop op erotische successen heeft hij allang laten varen. Hij loopt niet, hij sloft naar zijn oude Peugeot stationwagon. Hij opent de achterklep en zet de verfpotten in de laadruimte. Zijn bewegingen zijn traag en ongeïnspireerd. Depressie en medicamenten.

woensdag 3 juni 2009

Vogels zijn leuk om naar te kijken

Op het terras in de tuin dronken we koffie. Veel huiszwaluwen in de lucht, gierzwaluwen ook, die eigenlijk geen zwaluwen zijn. Ik wees de buurman en mijn moeder op het verschil. “Die grote zijn gierzwaluwen. Kijk maar goed, dan zie je het verschil. Ze zijn sikkelvormig en helemaal donker van kleur. Ze slapen in de lucht.”

Dat was eergisteren. Op diezelfde ochtend zag ik hoe een mus in de vlucht een vliegje verschalkte.

Gisteren zag ik een jonge kauw op de stoep. Volwassen kauwen hielden mij op gepaste afstand met gekraste waarschuwingen.

Vandaag toen ik van mijn werk terugreed naar huis, moest ik op de rem voor de overstekende kuikentjes van een fazant. Eentje schrok zo van mij dat die prompt een niet onverdienstelijke eerste vliegpoging ondernam.