Science fiction

Met Jonathan zat ik op het terras van Les Deux Magots. Ik maakte Jonathan attent op een meisje van een jaar of vijf dat aan de hand van haar vader op het trottoir voorbijliep. Jonathan richtte de leeftijdsversneller op het meisje en drukte op very fast forward.
-Ho, ho, niet te lang ingedrukt houden die knop, ze begint al grijs te worden…!
Jonathan drukte op backward totdat het meisje de leeftijd had van 21. Alles om haar heen stond stil in freeze frame. Zijzelf draaide haar bevallige hoofd in onze richting en glimlachte.
-Lekker ding hoor, zei Jonathan. Dat zo’n spichtig sproetig meisje tot zo’n doorschijnende schoonheid kan uitgroeien… Beste tietjes ook. …Ja ja, moet ik je nageven. Dat had je goed gezien.
-Ik heb daar een neusje voor jongen, je weet toch. Maar maak ff een 3D kopietje van haar voor in de virtuele zweetkamer: zo’n willoos exemplaar. Ik programmeer tzt zelf wel een karaktertje.