zondag 28 februari 2010

Help, mijn arm zit klem

De droom die ik vannacht droomde, namelijk dat ik samen met een vrouw in een nis gezeten door diezelfde vrouw oraal bevredigd werd, zou op zich heel plezierig geweest zijn, ware het niet dat mijn arm klem zat. Doordat de pijpgrage dame in kwestie met haar bovenlichaam tegen mij aan leunde, lukte het mij niet mijn linkerarm onder haar vandaan te halen en om haar middel te leggen, wat mijn bedoeling was. Nou zou je zeggen: big deal, je wordt lekker gepijpt, laat liggen die arm waar die ligt en geniet je genot. Maar dat ging dus niet. De ergernis over de klemzittende arm werd groter en groter en ontnam me alle plezier. Als heel jong kind wilde ik geen dichte schoenen dragen, alleen sandalen of klompen, omdat ik anders mijn tenen niet vrij bewegen kon. En niet dat ik voortdurend met mijn tenen aan het bewegen was, integendeel, ik had voor een kind heel rustige tenen, maar het ging om het idee: ik had alleen rust in mijn hoofd als ik wist dat ik over volledige bewegingsvrijheid van de tenen kon beschikken. Nou ja, en met mijn linkerarm was het precies zo, vannacht, in mijn droom. Ik dacht ik meld het efkes.

maandag 22 februari 2010

Herrie Mulles

Okay, jongens en meisjes, wir sagen es noch einmal:

De vader van Harry Mulisch was een Duitser,
zijn moeder was een Joodse,
en hijzelf de tweede wereldoorlog.

En hij rookte pijp vroeger.

Aardige mensen

-Hee stuk, zal ik je eens een lekkere beurt geven?
-Wat, grmbl?#^&!

Aardige mensen, hoe ga je ermee om?

zondag 21 februari 2010

Café de Kater, 21 februari ’10

Lees nu in de Volkskrant een paginagroot interview met Jules Muis. Jules Muis is een ‘topaccountant’ die zichzelf veel vragen stelt. Dus eigenlijk meer een tobaccountant, woeha.
Dat is de linkerpagina. Op de rechterpagina wordt Remco Campert door de Franse gendarmerie ‘top stoppen gedwongen’. Ja, sic dus. Een luttel aantal regels daarboven gebruikt hij ‘onaangenaam’ waar hij zo blijkt uit de context ‘aangenaam’ bedoelt. Ach hij kan lekker zinnetjes schrijven de man. Al is wat hij schrijft –en bijgevolg hoe hij het schrijft – dikwijls van een gaapverwekkende gezapigheid.

Sprechen Sie Deutsch?

Jouir,
c’est
un
plaisir.

zondag 14 februari 2010

Sukkel Met Een Moleskineboekie

Daar zittie dan weer met zun moleskineboekie
zich te verlustigen
aan de billen van ut dienstertje
en dat schrijftie dan op:
lekker boeiend!

vrijdag 5 februari 2010

Wakker worre!!!

Elke doordeweekse ochtend neem ik me voor om vóór het radiojournaal van acht uur uit mijn bed te komen en elke keer weer ben ik te laat. Dan lig ik onder mijn dekbed en hoor ik: Dit is het Acht Uur Journaal met Bas van der Putten. Ik zucht en mompel: tien natte kutten. En daarna stap ik uit bed.