Pilobroek

Gisteren had ik vooral hoofdpijn. Soms zat ik even beneden. Maar dan hield ik het niet uit en ging maar weer naar bed. Vandaag hoest ik en proest ik nog, maar met een helder hoofd zodat ik de tijd met lezen in plaats van met ijlen doden kan. En dat doe ik. Ik lees in De droom van Baudelaire van Roberto Calasso, een geleerd maar gelukkig ook een gepassioneerd boek, dat ik met hetzelfde plezier lees als heel lang geleden die dunne Nederlandse vertaling van teksten uit Walter Benjamins boek over de Passages in Parijs. Natuurlijk lees ik ook Baudelaire zelf, Le Cygne, en de gedichten gewijd aan Mme Sabatier. ( A celle qui est trop gaie hangt al meer dan twintig jaar aangeplakt aan de zijwand van mijn boekenkast.) Daarbij lees ik voor comic relief (maar niet heus) Een dagje naar het strand van Heere Heeresma. Robuust proza, ietwat stekelig soms, maar uitermate goed. “En hij in zijn pilobroek en leren jack, omgeven met een odium van misprijzen en lege, volstrekt lege eenzaamheid.” Ik naar google afbeeldingen op zoek naar een pilobroek en zie.