maandag 24 augustus 2009

Bach, de veelvraat

Vraag: welke cantate schreef Johan Sebastian Bach na het nuttigen van maar liefst 5 dikke pannekoeken met stroop?

Antwoord: Ich habe genug.

vrijdag 14 augustus 2009

Varia

Telkens nadat ik mangochutney gegeten heb, moet ik ontiegelijk harde scheten laten, de hele avond lang.

Ik heb een rietzangertje gezien, en kikkertjes die voor mijn voeten wegsprongen.

Het kost me weinig inbeeldingsvermogen om erg geil te worden van Margriet van der Linden.

zaterdag 8 augustus 2009

dialoog voor undercoveragenten en boefje in metro

-Maar dat mes neem ik in beslag.
-Okay dat is goed.
-Prettige avond nog.
-Ja jullie ook.

zondag 2 augustus 2009

Zondag 2 augustus

Vandaag, zondag 2 augustus, was de dag waarop mijn oude moeder zoals zo dikwijls op zondagmiddag op visite ging bij haar 86-jarige vriendin, die na verloop van ongeveer een half uur zei: “Zo, en dan gaak erst mar een potje schijte,” waarop mijn moeder reageerde met “Ge schet mar un end oan, mar ik goai noar huis.”

Vandaag, zondag 2 augustus, was het eveneens de dag waarop ik na het zwemmen onder de douche een niet verdoezelen joekel van een stijve kreeg van de lange slanke blondine in de roze bikini twee douchekoppen verderop in de rij.

Tenslotte was het vandaag, zondag 2 augustus, de dag waarop ik Doodverf van Adrie van der Heijden uitlas, en daarmee andermaal tot de slotsom kwam dat zijn proza te koket en zijn verwikkelingen te ongeloofwaardig zijn om bij mij in de smaak te vallen. En dat terwijl ik gedurende de jaren negentig zo gretig zijn boeken verslond. Wij noemen dit voortschrijdend inzicht.

zaterdag 1 augustus 2009

Torenvalk op bovenleiding

Op de bovenleiding langs het spoor een torenvalk. Ik loop op de weg parallel aan het spoor. Tussen de valk en mij de berm, een sloot en een smalle strook weiland. De valk blijft zitten waar hij zit, ook als ik ter hoogte van hem gekomen stilsta en zwaaiende bewegingen maak. Dan draait hij zijn kop en vliegt weg. Zag ik eerst alleen zijn silhouet, nu hij wegvliegt vangen zijn gestreepte staartveren en hazelnootbruine vleugels het zonlicht. Twintig meter verderop strijkt hij opnieuw neer op de bovenleiding. Ik loop weer naar hem toe en blijf tegenover hem stil staan kijken, nu zonder hem op te schrikken. Twee boerenzwaluwen vliegen rakelings langs hem heen, als om hem te tarten. Ze komen terug en herhalen hun kamikazeactie. Tot de torenvalk het beu is, en wegvliegt.