Plus de powuhtri

Het leven op aarde
Een rat platgewalst op het asfalt
Een ekster die zich aan het kadaver tegoed doet

Verder nog wat?

Ja ik zou je graag in je kont neuken
Maar je ziet me al aankomen
Dus waar hebben we het over

Van welk materiaal is de zak van Sinterklaas gemaakt?
Van huidweefsel.
In welke Oostenrijkse stad bevindt zich zowel het mannelijk als het vrouwelijk geslacht?
In Innsbruck.

(Dit gedicht heeft overigens geen titel
of het moet zijn:
It is a beautiful day to commit suicide.)

Een idee op de plee

Al schijtende had ik een interessante gedachte. Ik las de column van Esther Gerritsen toen de stront mijn kont verliet. Haar column ging over een televisieserie waarin een personage uit 2006 terug in de tijd gekatapulteerd werd. Net toen ik een verlossende scheet liet, die gevolgd werd door een laatste klodder stront van dubieuze consistentie, dacht ik deze lumineuze gedachte: Als je door sneller dan de tijd te reizen terug in de tijd kunt, moet het omgekeerde ook gelden: door langzamer dan de tijd te reizen naar voren in tijd gaan, het heden verlaten en de toekomst betreden.

Van welk materiaal is de zak van Sinterklaas gemaakt?
Van huidweefsel.

In welke Oostenrijkse stad bevindt zich zowel het mannelijk als het vrouwelijk geslacht?
Insbrück.

Miscellaneous

In de nacht van vrijdag op zaterdag droomde ik van een oude man neergeschoten tijdens de aanslagen in Parijs. Een schokkerige opname van een smartphone toonde de steunende man badend in zijn hersenvocht.

Le Petit Cambodge geeft op z’n menukaart duidelijk aan in welke gerechten varkensvlees verwerkt is.

Ik zag vandaag Le Tout Nouveau Testament, een mooie, erg geestige en soms ook ontroerende film. Voorafgaand aan de film zag ik een trailer van Suffragette: wat een doffe onwaarachtige ellende. Die Meryl Streep jongens kan die nie es wat anders gaan doen of zo. En die Carey Mulligan met d’r zoete gezicht. The typecasting says it all. Zo’n trailer: drie minuten doffe ellende… En dan zou je de hele film moeten zien…

Afijn.

Annie

Ik blader wat in Alcools van Guillaume Apollinaire. Op pagina 36 staat een gedicht getiteld Annie. Ik lees het en schiet bijna vol. Waarom? Waarschijnlijk omdat het in al zijn pure eenvoud gewoonweg geniaal is.

Annie

Sur la côte du Texas
Entre Mobile et Galveston il y a
Un grand jardin tout plein de roses
Il contient aussi une villa
Qui est une grande rose

Une femme se promène souvent
Dans le jardin toute seule
Et quand je passe sur la route bordée de tilleuls
Nous nous regardons

Comme cette femme est mennonite
Ses rosiers et ses vêtements n’ont pas de boutons
Il en manque deux à mon veston
La dame et moi suivons presque le même rite


Guillaume Apollinaire