zondag 22 mei 2011

Met de bus naar Parijs (en met de trein terug)

Mijn moeder met een buslading vol plattelandsvrouwen uit haar geboortedorp naar Parijs. Als ze daar een fabriek bezichtigen, menen ze daar “achter een machine” een bekende te zien. “Is da nie Gert Jan van Hèmert?” De dames lopen naar hem toe maar hij negeert ze straal. Dan gaat mijn moeder; mijn moeder herkent ie; ze maken een praatje. Als mijn even later op zoek gaat naar de plattelandsvrouwen, blijkt dat die al vertrokken zijn. Gert Jan moet uitkomst bieden. Hij brengt haar naar de plek waar de bussen vertrekken. Maar de bus met plattelandsvrouwen is al vertrokken zonder op mijn moeder te wachten. “Geen paniek,” zegt Gert Jan, “ik breng je naar het station.” Gert Jan zorgt dat mijn moeder op de juiste trein stapt. “Denk eraan, overstappen in Rotterdam.” Eindstation bereikt belt ze mij of ik haar ophalen wil.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten