donderdag 3 september 2009

Met stijve pik door Utrecht

Overal waar je kijkt in de stad, studentes, overal, studentes. Er lopen ook wel studenten tussen, maar de studentes hebben de overhand. Ik bedoel, dat is niet mijn selectieve blik. Een roodharig meisje loopt me tegemoet, een niet onaantrekkelijk meisje dat argeloos met de palm van haar hand langs haar neus wrijft, zo'n wipneusje met inkijk, en in een vloeiende beweging glijdt die hand via haar voorhoofd door heur haar. In de trein naar Utrecht zat een vrouw naast me met een studieboek op schoot. Zij was de studentenleeftijd al lang en breed gepasseerd, but then again, je bent nooit te oud om te leren. Ik schatte haar van dezelfde leeftijd als ik. Ze was mager en niet bijzonder mooi en toch kon ik niet ophouden met me voorstellen dat het niet haar pen was die ze vasthield maar mijn ontiegelijk stijve pik. Ook het opwindende verlangen haar gezicht te zien terwijl ze zou klaarkomen: de grimas van haar kleine dood. Zo ben ik toch vooral een wandelend geslachtsorgaan, op de koop toe een chronisch onbevredigd geslachtsorgaan; maar het ene is wellicht het gevolg van het andere.

1 opmerking: