donderdag 10 september 2009

Inglourious Basterds

Vijf sterren in vrijwel elke krant, maar ik was eerlijk gezegd niet zo onder de indruk. Men prijst het scenario. Ik begrijp best dat het niet al te geloofwaardig hoeft te zijn in deze wereld of make believe. Maar ik had die vijf hoofdstukjes ook wel uit mijn duim kunnen zuigen. Landa is inderdaad goed getroffen. Maar ik vraag me dan weer af om welke verhaaltechnische redenen hij die Fraulein von Hammersmark moest wurgen. Moest er iemand gewroken? Een moment later is Landa echter een en al opportunisme. Hij rolt zelf nog een bommetje onder de stoel van Hitler. En die geroemde gevatte dialogen waren ook dunner gezaaid dan de recensies deden vermoeden. Het ware hoogtepunt van de film is trouwens in geen enkele bespreking naar voren gekomen en daarom noem ik het maar: Goebbels die Julie Dreyfus van achteren berijdt. God, wat is dat een lekker wijf!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten