Terrapin station

Het is denk ik al meer dan twintig jaar geleden dat ik voor het laatst naar Terrapin Station van The Grateful Dead luisterde. Tot vandaag dan, want tijdens het ophangen van de was en tijdens het douchen daarna heb ik via Youtube de muziek herbeleefd. Het was een collega die mij dat album indertijd had uitgeleend, Herman, een sympathieke gast. Ik had hem gezegd dat ik niet zo hield van The Grateful Dead, maar hij zei luister nou, dit is echt anders. En het is ook anders. Symfonisch. ELO meets Jethro Tull, maar daarmee doe ik het album of liever de song tekort, want het is magisch, Terrapin Station, dat was het toen in mijn beleving en dat is het nog. De archetypische lyrics, de voordracht, de toonzetting, de orkestratie: magisch. Doe maar luisteren