Toen ik woensdagavond terugkwam van het zwembad, was Barcelona – Manchester City op tv. Ik zette koffie voor mijn moeder en mij en ging samen met haar de tweede helft zitten kijken. Bij Manchester City speelt Yaya Touré. Steeds als hij aan de bal kwam en de verslaggever noemde zijn naam, zei mijn moeder: Overflakkee. Dus:
Verslaggever: “Touré.”
Mijn moeder: “Overflakkee.”
Ja ja (Yaya), mensen. Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd.
’s Nachts om twee uur werd ik wakker doordat ik pissen moest. Terwijl ik in de wc-pot stond te klateren keek ik naar het wc-kleedje waar ik op stond. Hoe vaak had ik al niet op dat wc-kleedje gestaan terwijl ik aan het pissen was? Duizend keer of meer. En toch wist ik niet hoeveel gele blokjes er langs de rand in het verder groene kleedje verwerkt waren. Ik telde ze. Negen. Dat vergeet ik dus niet meer. Het kleedje in de wc telt negen gele blokjes.
Tenslotte zijn er mensen die stellen dat de Partij voor de Dieren een one issue partij is. Maar de Partij voor de Dieren behartigt de belangen van alle dieren terwijl de overige partijen zich bijna unaniem uitsluitend inzetten voor slechts die ene diersoort waar ze zelf deel van uitmaken. Over one issue gesproken… (Kek geredeneerd hè.)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten