Rafelranden

Nog een gratis boekje gelezen deze week: Rafelranden van de Moraal van A.H.J. Dautzenberg. Ten opzichte van het niemendalletje van Kees van Kooten een stuk interessanter, dat sowieso. Het is een soort van activistisch boekje met een opsomming van het “opzienbarends” dat de schrijver in de aflopen tijd teweeg heeft gebracht. Want Dautzenberg heeft een nier afgestaan (waar ik een diepe buiging voor maak), hij is nadrukkelijk in de bres (pun intended) gesprongen voor mensen die het met kinderen willen doen (moedig) en heeft een interview met Arnon Grunberg half en een interview met Lemmy Kilmister helemaal gefabuleerd. Er zit een soort van maatschappijanalyse in dat boekje, die misschien als volgt samen te vatten is: Deze tijd is veel benepener dan die van een paar decennia geleden, het lijkt wel of we terug zijn in de jaren vijftig en dat komt door de economische crisis, daar moet een zondebok voor gevonden worden en dat zijn de pedofielen. Verder heeft de schrijver het niet op realisme begrepen en staat het verkennen van de grens tussen fictie en werkelijkheid nadrukkelijk op zijn program. Dat zal wel de reden zijn dat hij dit reportageachtige boekje een novelle noemt.