Begon veel belovend… Zalige situering qua plaats en tijd… (Vorig) fin de siècle te Parijs, de Rue Galande, Place Maubert… Charcot in de weer met de hysterica’s, een zekere dokter Froid… Een vertelling met veel schwung en met weinig moeilijke woorden en betrekkelijk simpele zinsconstructies… Dat was wel anders bij de Slinger van Foucault destijds, daar was het echt ff doorbijten… Maar dat doorbijten werd beloond toentertijd… Terwijl nu, nu krijgt het toch iets te veel van een klucht… Van een herhalingsoefening… Daar komen ze weer, die vrijmetselaars en de tempeliers en de rozenkruisers en de satanisten… Dan liever Là-Bas van Huysmans lezen hoor… De geest van Joris-Karl waart sowieso door hett boek… Die beschrijvingen van goedkope eethuizen… De zwarte mis …die overigens door zijn erg expliciete beschrijving van alle mystiek en spanning ontdaan werd…
Edit: heb via internet nog fkes het interview met Eco in Brands met Boeken gekeken. Kleine lofzang van Eco op Sylvie van De Nerval levert de erudiete Italiaan extra kudos op en ons en passant het inzicht dat grote literatuur geen kwestie van eruditie is, maar van talent en inspiratie, want Sylvie, qua formaat amper een novelle te noemen, is in al zijn schijnbare eenvoud geniaal en een toonbeeld van vertelkunst.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten