woensdag 24 december 2014

Schijtlezen une fois de plus

In Het nieuwe leven van Orhan Pamuk lees ik fascinerende zinnen, alinea’s. Ik hoor mijn moeder in de huiskamer hoesten en de keel schrapen waarmee ze voor even het lawaai van de televisie overstemt. Vrijwel gelijktijdig laat ik een lawaaierige langgerekte scheet die als een heraut de komst aankondigt van zachte poepenstront. Want achter die harde spinaziedrol die ik meteen bij het neerzijgen op de bril al gedraaid had vermoedde ik terecht nog een portie zachte kak van volkorenbrood met pindakaas. Vrolijk Kerstfeest allemaal!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten