Imiteren

Ik loop over de Waalbandijk en word ingehaald door twee skeelerende kinderen, een meisje van een jaar of twaalf, een jongen van een jaar of tien. De jongen stopt met skeeleren en gaat in kleermakerszit in de berm zitten; hij legt zijn handen met de handpalmen naar boven op zijn knieën. “Jasper, doe normaal,” zegt het meisje. “Ik doe normaal,” zegt Jasper. “Ik imiteer.” “Wat?” zegt het meisje, dat vast zijn oudere zusje is. “Ik i-m-i-te-er!” zegt Jasper geïrriteerd. “Je mediteert, zul je bedoelen. Maar doe normaal. Zie je niet hoe die meneer naar je kijkt?”