zaterdag 4 januari 2014

Een Ontgoocheling

Ik lees momenteel Een Ontgoocheling van Willem Elsschot. Dat is een groot genoegen. Elsschot schrijft helder en efficiënt, zonder Vlaamse overdaad, en toont zich een onberispelijk stilist. Het doel dat hij zich als schrijver stelt, is het aantonen van het menselijk tekort. Dat doet hij door zijn verhalen iets kluchtigs mee te geven. Net als bij Flaubert zijn z’n personages platter dan in het echte leven, ze krijgen al gauw iets karikaturaals. Dat is zondermeer effectief en de uitvoering ervan bewonderenswaardig. Toch houd ik meer van schrijvers die de mens in al zijn naaktheid tonen zonder die naaktheid te verhullen –of te accentueren! –met ironie. Denk aan Strindberg met zijn Inferno, denk aan Gérard de Nerval met zijn Aurélia.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten