Psychologische prijsstelling

Op de plee las ik het Technologica-stukje van Marcel Möring, prima schijtlectuur en dat bedoel ik geenszins denigrerend. Nee, het heeft precies de juiste lengte voor het uitpersen van een dikke drol en een korte nazit (soms pruttel ik nog wat na). Afijn, ditmaal een geestig stukje over koffie en koffiezetapparaten, ik zal je er verder niet mee lastigvallen. Waar het om gaat is dit, aan het eind van het stukje besluit Möring om een Solis te kopen, “399 euro bij de Bijenkorf.” Mijn hersens (if any) schoten in de Elsschot-stand:
“399, dat is psychologische prijsstelling. Ons soort mensen is daar niet dol op.”
“Wat is het probleem?”
“Nou, gewoon, het gevoel dat je genaaid wordt waar je bij staat. Alsof ze bij de Bijenkorf denken dat ze mij voor de gek kunnen houden. Iemand met een beetje verstand doorziet dat toch meteen, je betaalt 400 euro minus een euro.”
“Dus jij hebt liever dat er 400 euro op het prijskaartje staat?”
“Dan voel ik me in elk geval meer serieus genomen. …En weet je, als ik de winkelier was zou ik er 410 euro van maken. Als iemand 400 wil betalen, dan maakt dat ene tientje meer hem ook niet meer uit…”