Bij de supermarkt 2

Wie tref ik diezelfde avond, in diezelfde supermarkt? Meneertje Z die Aardrijkskunde & Geschiedenis gaf en die mij op een middag zeer bestraffend toesprak omdat ik op mijn folioschrift een felrealistische voorstelling van een neukend paartje had gepentekend met daaronder de tekst Make love, not war. Ik dacht eerst dat ie me in de maling nam, ik kon tot dan toe best overweg met Z en ik was in de veronderstelling dat hij een modern en verlicht wezen was, maar men kan zich lelijk in een mens vergissen. “Stel ik krijg ’s avonds mensen over de vloer en die zien dan op tafel een stapel schriften liggen die ik mee naar huis genomen heb om de opdrachten te beoordelen en jouw schrift ligt bovenop, wat moeten die mensen dan wel niet denken?” “Ik weet niet..? Wat een vredelievende jongen en wat kan die goed tekenen..?” “Neen, wat een smeerlapperij, dat zullen ze denken! En ze zullen mij ervoor verantwoordelijk houden!” Ik voer nog aan dat er niets smerigs aan is, aan die tekening van mij, een afbeelding van vrolijke rechttoe-rechtaan-seks, maar het mag niet baten. Ik word de klas uitgestuurd, en moet me met schrift en al bij de onderdirecteur melden, een docent Engels die altijd zwarte kleren draagt en een lange zwarte baard heeft en erg donkere ogen, Satans plaatsvervanger op aarde zegmaar. En uitgerekend die dolle derwisj, die autoritaire dwingeland die godbetert een prent van The Rolling Stones’ Cocksucker blues in zijn klaslokaal had hangen, begon mij voor rotte vis uit te maken en voor pornograaf, wat ik eigenlijk best cool vond, al weet ik niet of midden jaren tachtig het woord cool al en vogue was, kan best zijn van wel, en hoe dan ook, ik was een early adopter. (Ik weet nog dat ik in die tijd een keer tegen M (m.) zei, wat een motherfucker is die en die, waarop M zei, haha, modderfokker, dassun goeie..!”