Schubert (mit sunne grote poeperd)

Afgelopen zondag wandelde ik met het strijkkwintet van Schubert in mijn oren. Een SUV passeerde mij. Ik hoorde Jan Smit uit de boxen van die auto schallen. Niets ten nadele van die jongen. Maar mijn god, wat een verschil, wat een wereld van verschil, tussen de muziek van Schubert en die van die succesvolle Volendammer. Nou ja, dooddoener. Wat me wel frapperde: de hovaardige gedachten die meteen daarna in mijn hoofd opborrelden. “Een mens die van Schubert houdt, verhoudt zich tot een mens die van Jan Smit houdt als een mens tot een baviaan.” (Ik dacht op het moment zelve eigenlijk chimpansee, maar baviaan vind ik net even lekkerder bekken en provocatiever klinken.) (Maar om niet al te zeer te overdrijven zou ik me tot de primaten moeten beperken.)