Meerkoet, waterhoen, wilde eenden

Onderweg naar de kapper kwam ik langs een slootje. In een duiker, waar het water nog niet bevroren was, huisden een meerkoet, een waterhoen en een paar wilde eenden. Ik wierp het maar half afgekloven klokhuis van mijn appel op het ijs. Meteen kwamen de watervogels onder de duiker vandaan en renden naar het klokhuis. De meerkoet was er het eerste bij en ging met het klokhuis aan de haal. Maar hij werd niet boos toen ook de waterhoen er een keer in pikte met zijn spitse snavel. En ook de wilde eenden mochten een hapje nemen.