Een kopje koffie

Niet zelden, zeg maar gerust behoorlijk vaak, drink ik op zaterdagmiddag na mijn zwemtraining een warme chocolademelk gevolgd door een koffie in dit of dat café. Ik lees dan meestal de boekenbijlage van de Volkskrant, krabbel wat in mijn mollenvel, heel jofel allemaal. Maar dan komt het moment dat ik mijn warme choco op heb en een koffie wil bestellen. “Mag ik een koffie?” vind ik niet kunnen, ik heb immers al iets gedronken. Maar “Mag ik nog een koffie?” vind ik eveneens merkwaardig, want het is de eerste koffie die ik bestel. Als je in Frankrijk zin hebt in een tweede bakkie, vraag je om “un autre café.” Ook zoiets. Alsof die eerste niet goed genoeg was…