Meesterwerken

Paul Witteman heeft budget en zendtijd gekregen om nog een seizoentje De Meesterwerken te doen. Te gast dit seizoen uiteraard weer veel ons kent ons: VARA angehauchte leukerds als de niet van de teevee te branden ijdeltuit Adriaan van Dis, de gevoelige liedjesschrijfster Claudia de Breij en de altijd leuk uit de hoek komende Youp van ’t Hek. (Youp van ’t Hek, de Bürgerschrek – ja, ja, de vleesgeworden burgerman met benefits, zal men bedoelen.) Afijn, het is zo’n programma you love to hate en dus zat ik donderdagavond voor de buisloze tv. Nu blijkt Youp heel erg ziek geweest, iets met zijn hart, en dat is uiteraard heel erg, maar toch was het wat gênant toen de beelden van zijn eerste meesterwerk, een optreden van Jacques Brel in Olympia te Parijs, beperkt werden tot een half minuutje, terwijl meteen daarna ruim vijf minuten doorgepraat werd over het concert dat Youp daar zelf gaf nog niet zo lang geleden; een eindeloos applaus kreeg ie omdat ie weer op de bühne stond om samen met zijn lieve Brabantse vriend die helaas geen meeuw is Kom laten we dansen en laten we drinken etc. te zingen. In L’Olympia??? zul je denken. Zijn er dan godbetert Parijzenaars geïnteresseerd in het werk van Guus Meeuwis en Youp van ’t Hek? Welnee, joh, ze stonden voor een publiek van vrijwel uitsluitend daarnaartoe gereisde Brabo’s. (Concert had natuurlijk gewoon in Eindhoven moeten plaatsvinden, maar ze waren in verwarring geraakt door de term lichtstad, en hadden pardoes de verkeerde zaal geboekt…) Wat volgde was wat kul over het meesterwerk in de categorie “boeken” Mme Bovary van Flaubert, waarna Youp, ondanks zwak hart nog altijd een druk en beweeglijk mannetje, het niet meer houen kon op z’n stoel en opsprong om een sketchje te doen. Youp met echtgenote in een museum in Parijs. Youpie denkt, we zijn nou toch in Parijs, laat ik m”n vrouw maar es in d;r tieten knijpen. Wat denk–ie, knijp-tie per abuis toch zo een wildvreemde Française in d’r tieten! Een gedoe dat dat gaf! En een lol dat Witteman had, oei oei oei, wat was die Youp toch een schalkse grapjas en wat was ie blij dat ie ‘m uitgenodigd had..! Net als bijna op de kop af een jaar geleden toen ie ‘m een uur gefêteerd had in dat andere onvolprezen programma van hem, Podium Witteman. Toen was Youp ook al zo op dreef, herinneringen ophalend aan zijn kindertijd. Ging-ie met z’n ouders en z’n zusje naar het Concertgebouw en zag ie daar ten midden van de componistennamen Lully vermeld, Lully, dolle pret was dat! Gelukkig liet Youp zich ook nog van z’n filosofische kant zien door te stellen dat het leven geen zin heeft en dat we er met z’n allen dus maar iets leuks van moeten maken. (Of ie Flappie nog gezongen heeft weet ik niet want ik heb het einde niet gehaald.)