woensdag 19 november 2014

Tijgerplakken

De ochtend is grijs en ik maak een wandelingetje. Er heeft een ware rattenslachting plaatsgevonden; ik tel minstens vijf platgereden rattenlijken met uitpuilende ingewanden. “Gelukkig zijn het ratten, geen katten,” zegt mijn moeder als we een poosje later aan de koffie zitten. Ik vertel haar van een droom die ik had. Ik fietste door de Achterstraat naar huis en ter hoogte van de boerderij van voorheen boer B. trof ik stukken tijger aan, plakken tijger, alsof een tijger door een soort van hakselaar te grazen was genomen. In eerste instantie verbaasde ik me er niet over, want ter plaatse trof men wel vaker verhakselde dieren aan, maar een tijger… dacht ik naar huis fietsend, dat is toch niet echt voor de hand liggend te noemen. Na enig wikken en wegen zette ik thuis de computer aan en tikte in de zoekbalk: “Meld misdaad anoniem.”

Geen opmerkingen:

Een reactie posten